“Je aanpak verraste,” liet een deelneemster aan Pluk je Inspiratie me weten na de eerste dag. Ze had schrijfopdrachten verwacht en die gaf ik niet.
Er zijn heel veel tips te vinden online, gaande van ideale websites wanneer je even vastzit tot woordspelletjes en associatief schrijven. En deze tips hebben hun plaats. Heel eerlijk: synoniemen.net heeft aan mij een trouwe bezoeker, en ook ik start graag met enkele bladzijden aan losse gedachten voor ik ga kiezen wat in mijn gedicht mag.
Alleen vertellen schrijfopdrachten niet het hele verhaal.
Met enkel een schrijfopdracht leer je niet je eigen, gouden flow kennen. Jouw creatieve stroom. Je leert er niet van hoe je lichaam je hoofd kan helpen om te gaan creëren. Schrijfopdrachten doen niets aan de invloed die jouw schrijfomgeving heeft op jou als schrijver. Ze doen ook niets aan jouw interne creatiesaboteurs. En ze zeggen je niet hoe je om kan gaan met een schrijfkramp die het gevolg is van welgemikte, rakende feedback.
Wanneer je vanuit een pure denkmodus schrijfopdrachten gaat doen, dan haal je er veel minder uit. Je teksten worden er niet zo bruisend van. Je moet veel meer moeite doen. De woorden rollen niet uit je pen. En ze gaan je lezer veel minder raken.
Leren hoe jouw creativiteit werkt, hoe jij veel makkelijker toegang kan tot je inherente inspiratiestroom en vandaaruit echt kan gaan verbinden met je lezer, vraagt diepgaander werk. Het vraagt moed en eerlijkheid om op reis te gaan naar de creatieve maker die jij vanbinnen bent. Er is geen one size fits all. Het is jij en je creatiestroom.
Wanneer je die basis goed krijgt, gaan schrijftips jou laten schitteren. Maar niet eerder.
