Geen dag als de andere

Het leek vanmorgen een dag te worden als alle andere.

Ik had enkele taken op mijn todo-lijstje staan.
De zon scheen, ik had als vanouds te weinig geslapen (peuter in huis die midden in de nacht een feestje wil bouwen: check) en ik wist dat ik mijn dag ondanks dat slaapgebrek productief wilde maken.

Alleen, ik voelde dat ik niet meteen aan mijn taken moest gaan werken. Ik had iets anders te doen, iets dat alle andere taken makkelijker zou maken. Moeiteloos, zelfs. Ik moest aan de slag op mijn bureau, waar de papieren mijn lange tafel aan het overnemen waren.

Dus ruimde ik wat op, sorteerde ik wat weg kon en wat ik wilde bijhouden. Mijn bureau werd leger. Mijn poetsvrouw was er ook en stelde voor om gelijk even de vloer te dweilen. Heerlijk!

En toch. Echt geïnspireerd werd ik er niet van. Focus voelde ik al helemaal niet.

Toen daagde het me: de hele dag al stelde ik me mijn bureau voor met een boeket bloemen erop. En dat stond er niet.

Niets hield me tegen om langs de bloemenwinkel te rijden, toch?

Nu blinkt op mijn bureau een heerlijk geurend veldboeket.
Tegen de vaas zette ik nog een lievelingsquote.

Ik geniet ervan om in flow mijn taken af te werken.
Zo gaat dat vlotjes.