Play time

Neem jij genoeg tijd om te spelen?

Niet spelen als in doen alsof je speelt. Als in meespelen met je kinderen om een goede ouder te zijn. Niet jolig doen omdat dat van je wordt verwacht wanneer je met vrienden via een party-app aan het aperitieven slaat.

Echt spelen. Dat doen waar jij blij van wordt, ontspannen of helemaal geïnspireerd. Hoe gek, onnozel, vreemd of saai een ander dat ook mag vinden.

Vorige week, tijdens de eerste week van de coronacrisis, struikelden de business coaches in mijn netwerk over elkaar om te vertellen hoe we in deze crisis zouden gaan werken ‘aan’ onze zaak. Online cursussen werden goedkoper dan ooit aangeboden.

Komaan, beste solo-ondernemers, laten we actie nemen! En dan nog het liefst meteen!

Ik keek ernaar met een mix van bewondering en verbazing.

Oh ja, ik bewonder het: mensen die ontzettend snel kunnen schakelen. Wat een talent is dat!

Tegelijk verbaasde ik me over de vanzelfsprekendheid waarmee ze het ene werken vervingen door het andere. Alsof dat zo makkelijk is, werken aan je bedrijf. Alsof je daar geen toegang voor nodig hebt tot je mooiste, meest authentieke creativiteit.

Weet je, in de komende periode gaan we als mens, als gezin, als werknemer of (solo-)ondernemer en als samenleving onze inspiratie meer dan ooit nodig hebben.

Deze crisis vergt veel van ons creatieve denken. En daarbij voelen we ook nog eens heel wat. De kans dat jij daar op een bepaald moment moe van zal worden, is reëel.

Op zo’n moment helpt het enorm als jij weet hoe jij inspiratie kan tanken, zodat je duurzaam creatief kan blijven.

Stilvallen en voelen wat je te voelen hebt is daar één aspect van. Daarover schreef ik eerder al wat gedachten neer. Het blijft de basis van een creatief leven.

Spelen is een ander aspect.

Ongeremd spelen.
Schommelen zoals in je kindertijd.
Schilderen, voetballen of zingen.
Jezelf – al is het maar een half uurtje per week – een andere identiteit gunnen. Cowboy worden, acteur of interieurontwerper.

Heel even.
En voluit.

Spelen vult je ‘innerlijke bron’, een term die door Julia Cameron werd geïntroduceerd in haar boek ‘The Artist Way’. Je krijgt er ideeën van. Inzichten. En je wordt er blij van. Daarom spoort ze aan tot een wekelijks speelafspraakje met je innerlijke artiest. Zo’n Artist Date is één van de twee basisbouwstenen van haar methode om uitgebluste creatievelingen weer geïnspireerd aan het creëren te krijgen.

(Voor wie het zich afvraagt: Julia’s andere bouwsteen gaat over stilvallen en voelen, gewoon even zijn. Zij reikt hiervoor de Morning Pages aan: elke ochtend enkele pagina’s flowschrijven. Ik raad het je graag aan. Moest flowschrijven je niet liggen, dan kan je ook mediteren of mindful bewegen.)

Dus ja, doe wat je te doen hebt. Uiteraard.
Het is heel zinvol om gehoor te geven aan wat jouw bedrijf nodig heeft, je gezin of je oudere buurman.

En zet daarnaast wat tijd opzij om je creativiteit te voeden.
Tijd om te reflecteren, tijd om te spelen.

Zeker nu.
Je zal het je echt niet beklagen.

Dit is de derde blog van een reeks over hoe we onze creativiteit kunnen ontginnen in tijden van coronavirus. Eerder verschenen al De vraag en Wat raakt jou? Na deze blog verscheen Stel je eens voor dat fouten maken mag.