Het overkomt me wel eens. Ik ben fijn aan het schrijven, wanneer iets mijn aandacht opeist. (Mijn e-mailprogramma zet ik meestal af, maar met kinderen lukt dat niet zo goed. đ ) En als ik …
Lees verder
Categorie: innerlijke criticus
Een ode aan het geploeter
Dit is een ode aan het geploeter. Een eerbetoon aan het gewroet, het gerommel, het gevloek. Aan de momenten voor de doorbraak, de knoop in je maag net voor je hoofd opheldert.Aan elk ongemakkelijk gevoel, …
Lees verder
Schrijf met je lijf: vier tips voor meer schrijfplezier
Ik ben een denker. Dat ben ik altijd al geweest. Denken is een positieve kracht mijn leven. Ik heb er mijn doctoraatsdiploma aan te danken, bijvoorbeeld. De gretigheid om mezelf te blijven bijscholen over creativiteit, …
Lees verder
Dat stemmetje in je hoofd
“Ik kan het niet!” zei mijn zoon van zeven me plots. “Ik snap dit niet!” Terwijl het thuisleren in het begin van de coronalockdown een welkome verademing was, was hij het na zeven weken grondig …
Lees verder
Lockdownbezoek
Ik heb een kappersbeurt nodig. En poĂ«zie. Het eerste moet dienen om mijn uiterlijk wat frisser te maken na bijna zes weken lockdown; het tweede mag hetzelfde effect hebben op mijn ziel. Mijn behoefte aan …
Lees verder
Stel je eens voor dat fouten maken mag.
Stel het je eens voor. Dat jij mag schrijven zonder je in te houden. Zonder jezelf te beperken omdat je moeder, partner of zus jouw tekst misschien zal lezen. Zonder jezelf bij voorbaat al te …
Lees verder
Shit, zeg.
Vandaag stond mijn foto in het groot in de krant. Eronder kopte het: “Mijn eigen dichtbundel, dat blijft de grote droom”. Shit, zeg. Enkele maanden geleden durfde ik die droom nog maar amper uit te …
Lees verder